اینکه دائم به فرزندتان بگویید این کار را بکن و آن کار بد است، نمی‌تواند راه مناسبی برای پرورش یک کودک شاد و سالم باشد. حتما دیده‌اید کودکانی را که با هربار امر و نهی والدین‌شان، رفتار بد خود را تکرار می‌کنند یا رفتار درست را یاد نمی‌گیرند، همه اینها نشان می‌دهد که صحبت کردن به تنهایی نمی‌تواند چاره مشکل باشد، لازم است روش دیگری را امتحان کنید.
می‌گویند کودکان دوربین فیلمبرداری هستند یعنی هرچه را «ببینند» انجام می‌دهند نه آنچه را که «بشنوند.» پس بهترین روش برای اینکه راه و روش درست زندگی را به فرزندتان یاد دهید این است که اول از همه خودتان به آنچه می‌گویید عمل کنید. مدل‌سازی از رفتارهایی که میخواهید فرزندتان در بزرگسالی داشته باشد، بهترین راه بزرگ کردن یک فرزند شاد و بالغ است. بسیاری از حرکات و رفتارهای ما به‌عنوان پدر و مادر، به درک کودک از پدیده نرمال بودن سمت‌وسو می‌دهد.
از این رو، متخصصان بر این باورند که والدین نه وظیفه بزرگ کردن یک کودک که وظیفه بزرگ کردن یک فرد بالغ را برعهده دارند. مواردی که در ادامه این مطلب مطرح می‌شوند، از‌جمله اموری هستند که هر پدر و مادری باید جلوی چشم فرزندشان انجام دهند.
۱. گریه کنید لطفا!
بسیاری از کودکان فکر می‌کنند گریه کردن آنها را ضعیف و آسیب‌پذیر جلوه می‌دهد، از این رو احساسات منفی و غم و اندوه درونی خود را نادیده می‌گیرند و وقتی این احساسات بروز پیدا می‌کنند، به شیوه‌های ناسالمی با آن مقابله می‌کنند. درحالی که انسان یک ماشین احساسی است. انسان‌ها باید با انواع احساسات خود رو‌به‌رو شوند، آنها را به‌عنوان بخشی از وجود خود بپذیرند و شیوه‌های سالمی برای بیان و بروز این احساسات پیدا کنند. مدت‌هاست روان‌شناسان به این نتیجه رسیده‌اند که سرکوب احساسات و به اصطلاح خودخوری می‌تواند سبب‌ساز مشکلات زیاد دیگری از‌جمله مشکلات ارتباطی و عاطفی شود.
این موضوع تا آنجا مهم و ضروری است که راه‌های زیادی هم برای برون‌ریزی و اصطلاحا تخلیه هیجانی پیشنهاد می‌شود، بنابراین باید از همین دوران کودکی به فرزندان خود بیاموزید که احساسات مختلف برای همه انسان‌ها عادی و طبیعی محسوب می‌شود و لازم نیست اگر از چیزی ناراحت هستند یا نیاز دارند اشک بریزند، با آن مقابله کنند. به فرزند خود یاد بدهید که صرف‌نظر از اینکه دختر است یا پسر، گاهی لازم است برای تخلیه هیجانی خود اشک بریزد. یکی از بهترین راه‌های یاد دادن این مسئله هم رفتار والدین است. اگر والدین جلوی فرزندان خود اشک بریزند و احساسات درونی خود را بروز دهند، به آنها کمک خواهد کرد که در آینده با غم و اندوه خود بهتر کنار بیایند و آن را بروز دهند.
۲. مبارزه کنید
شاید بارها کودکان اصطلاحا نازک نارنجی را دیده باشید که در برابر کوچک‌ترین سختی و مشکلی، بی‌تابی می‌کنند، طاقت ندارند و زمین و زمان را به‌هم می‌ریزند. کودکانی که زیاد نازپرورده بار می‌آیند در آینده قادر نخواهند بود از پس حل کردن مشکلات خود برآیند. اینها همان افرادی خواهند بود که در برابر کوچک‌ترین مشکلات ضعیف هستند یا منفعل یا راه‌های غیرمنطقی برای رفع این مشکلات انتخاب می‌کنند. اما واقعیت این است که زندگی سرشار از مشکلات مختلف است و در زندگی همه ما اجتناب‌ناپذیر است.
کودکان باید از همان دوران کودکی بیاموزند که قوی و مقاوم باشند و مشکلات را شکست بدهند. کودکان با دیدن تلاش و کشمکش‌های پدر و مادرشان یاد می‌گیرند که اینها جزء لاینفک زندگی هستند. در این شرایط، اگر با سختی و دشواری خاصی مواجه شوند، می‌دانند که باید در برابر آن ایستادگی کنند. توصیه می‌شود والدین حین کار کردن کمی منعطف‌تر باشند تا کودکان از آنها یاد بگیرند. بگذارید فرزندتان شما را حین تلاش و مبارزه با مشکلات ببیند و از واکنش‌های شما درس بگیرد.
۳. به همسرتان محبت کنید
برخی ازدواج‌ها پس از تولد فرزند به یک رابطه ساده تبدیل می‌شوند، اما اگر میخواهید مدل درستی از عشق و دوست داشتن را به فرزندتان بیاموزید، باید راه و روش دوست داشتن را به او نشان دهید. مشاهده رابطه عاشقانه والدین حین خوردن شام، وقت خواباندن بچه‌ها و در طول سفر به کودکان نشان می‌دهد که عشق و دوست داشتن چیست و چطور باید دیگران را دوست داشته باشند. به فرزندتان بیاموزید که ابراز علاقه و محبت، زشت یا باعث شرمساری نیست. به آنها بیاموزید که ابراز محبت یکی از اصلی‌ترین راه‌های تحکیم خانواده و روابط و جزء ضروری ارتباط سالم است. فرزندتان باید بیاموزد که می‌تواند در محیط امن خانواده به همسر و فرزندان خود عشق بورزد و مطمئن باشد که این کار همه چیز را بهتر خواهد کرد.
بیشتر بخوانید : راهنمای خرید کریر
گاهی اوقات به او پول کمتر از نیاز بدهید و بگویید تنها پولی است که تا مدتی خاص دراختیار او می‌گذارید. با این کار اگرچه تاحدی به او فشار وارد می‌کنید اما برای آینده‌اش مفید خواهد بود. به این روش او می‌تواند در همان حد کودکی خود، یاد بگیرد که چطور می‌تواند با همان میزان اندک پول خود چند روز را سپری کند یا چند کار را انجام دهد و در حقیقت اولویت‌بندی کند.
بیشتر بخوانید : کالسکه عصایی (مسافرتی) چیست
بیشتر بخوانید : چگونه نوزاد را به شیشه شیر عادت بدیم
9. خشم‌تان را کنترل کنید
اگر کوک‌تان دائم و در برابر هر موضعی به‌شدت خشمگین می‌شود احتمالا این رفتار را به‌عنوان الگو آموخته است. در چنین مواردی گفته می‌شود که یکی از والدین یا هر دو افراد عصبی و تند مزاج هستند و کودک بارها و بارها چنین رفتاری را مشاهده کرده است. پس قدم اول این است که ببینید چه کسی این رفتار را بروز داده و کودک از چه کسی این را آموخته است. در مرحله بعدی والدی که خشمگین و عصبی است باید تحت درمان قرار گرفته و رفتارهای خود را اصلاح کند. در مرحله بعد است که باید رفتارهای درست را به کمک مشورت با متخصص در فرزندتان ایجاد کنید.
۱۰. با خودتان مهربان باشید
والدین بیشتر از همه به خود سخت می‌گیرند. آنها در پایان روز خود را مقصر اتفاقات بد می‌دانند. مثلا ممکن است بگویند: «از اندامم بدم می‌آید» یا «نمی‌توانم باور کنم که تا این حد چاق شده‌ام» یا اینکه «امروز احمقانه‌ترین حرف ممکن را زدم!» کودکان در مواجهه با این رفتارها یاد می‌گیرند که چگونه با خود برخورد کنند. آنها به سرعت از این رفتارها تقلید کرده و فکر می‌کنند همه بزرگسالان با خود چنین برخوردی دارند. سعی کنید خود را برای آنچه هستید دوست داشته باشید، به خود و دیگران احترام بگذارید و این را به فرزندان خود منتقل کنید.
۱۱.منظم باشید
بارها وارد اتاق فرزند خود شده و با حجم زیادی از لباس‌ها و وسایل رو‌به‌رو شده‌اید که اینجا و آنجا ریخته‌اند، بارها به او تذکر داده‌اید که منظم باشد و هر چیز را سر جای خود بگذارد و... اما به گوش او نمی‌رود که نمی‌رود. باید ببینید اشکال کار کجاست که فرزندتان با نظم و انضباط میانه خوبی ندارد. یکی از مسائلی که در این میان وجود دارد این است که کودک منظم بودن را ندیده است. وقتی والدین وسایل خود را منظم سر جای خود نمی‌گذارند، ساعت خواب و بیداری مشخصی ندارند، همه چیز درهم و برهم است و... مسلما کودک نیاموخته که منظم و برنامه‌ریزی شده زندگی کند. قبل از انواع و اقسام امر و نهی کردن، باید ابتدا خودتان منظم باشید.
کودکی که در یک محیط منظم رشد یافته، مسلما با همین شیوه بزرگ می‌شود و زندگی خود را هم بر همین منوال پایه‌ریزی خواهد کرد. اگر فرزندتان ببیند که اتاق شما منظم و مرتب است نسبت به این قضیه مشتاق خواهد شد. برای بهتر شدن اوضاع، کارهای خوب را تشویق کنید و قاطع و استوار باشید.
یاد بگیرید
آموزش یک هدف اصلی و ضروری در زندگی است، به‌خصوص اگر میخواهید به شیوه‌ای عملی زندگی کنید. زمانی می‌رسد که بچه‌ها می‌خواهند رشته درسی یا کارشان را عوض کنند، پس باید بدانند چطور با آن مواجه شوند و چگونه از پس آن بر بیایند. بهترین روش برای یاد دادن به آنها این است که خودمان دست به کار شویم و عمل کنیم. چیزهای جدید یاد بگیرید و سعی کنید دانش خود را بیشتر کنید.
منبع : برترین ها
بررسی تنفس کودک هنگام خواب به ویژه هفته‌ها و ماه‌های اول تولد از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. شاید شما هم مانند بسیاری از مادران دیگر، چندین بار در طول شب به طور کاملا غیرارادی از خواب بیدار می‌شوید و تنفس نوزادتان را بررسی می‌کنید که البته کاملا قابل درک و طبیعی است. گاهی این نگرانی مادر و توجه زیاد او به حفظ ریتم طبیعی نفس کشیدن فرزند ناشی از وجود اختلالاتی همانند آپنه یا وقفه تنفسی نوزاد در خواب است. در شرایطی که کودک با این اختلالات مواجه است، بررسی تنفس کودک هنگام خواب یک امر لازم و ضروری تلقی می‌شود و مادر باید بیش از پیش به نحوه تنفس او توجه کند.
داشتن اطلاعاتی در مورد تنفس معمول نوزاد در طول خواب می‌تواند نگرانی‌های مربوط به خواب نوزاد را کاهش داده و به تجربه مادر بیافزاید. همانطور که می‌دانید میانگین زمان خواب نوزاد در طول شبانه روز چیزی حدود 16 الی 17 ساعت است و با گذشت زمان و بزرگتر شدن او کم کم از زمان خوابش کاسته می‌شود. از آنجایی که بیشتر زمان نوزاد در خواب سپری می‌شود مراحل خواب متفاوتی را تجربه می‌کند. معمولا نوزاد در دقایق اولیه خواب تندتر و عمیق‌تر نفس می‌کشد و کم کم این تنفس عمیق جایش را به یک تنفس آرام می‌دهد. در این بین گاهی ممکن است احساس کنید که برای 10 تا 15 ثانیه واقعا نفس نمیکشد و باز دوباره نفس کشیدن عمیق را از سر گرفته و عمیق‌تر نفس می‌کشد. چندین بار که روی روند نفس کشیدن او در طول خواب دقیق شوید، تنفس طبیعی و نرمال دلبندتان دست‌تان می‌آید و این بررسی تنفس کودک هنگام خواب را راحت‌تر می‌کند.
همچنین بخوانید : راهنمای خرید تخت و پارک
ببینید من درک می‌کنم که سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) می تواند تا حدودی نگران‌تان کند و یکی از دلایل‌تان برای بررسی تنفس کودک هنگام خواب جلوگیری از وقوع این سندرم باشد، اما بدانید که سندرم مرگ ناگهانی نوزاد به قدری شایع نیست که بخواهید مدام نگران آن باشید و با رعایت نکات پیشگیرانه به راحتی می‌توانید از وقوع آن جلوگیری کنید. خوب است بدانید که که حدود 90 درصد مرگ و میر ناشی از سندرم ناگهانی مرگ نوزاد در نوزادان زیر شش ماه اتفاق می‌افتد و با عبور نوزادتان از این سن، به مراتب نگرانی‌تان هم کمتر خواهد شد.
اگرچه تئوری‌های زیادی در مورد علل وقوع سندرم مرگ ناگهانی نوزاد وجود دارد، اما هیچ‌کس دقیقا نمی‌داند چه عواملی باعث این سندرم می‌شود و واقعا هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از آن وجود ندارد. خوشبختانه با شناسایی عوامل خطر و بالا رفتن اطلاعات والدین در این مورد و اجتناب از آنها، در سال‌های اخیر وقوع این اتفاق به طرز چشمگیری کاهش یافته است. یکی از نکات مهم در حفظ ایمنی خواب نوزاد در این مورد این است که، نوزاد را پشت بخوابانید و هیچ اسباب بازی خطرناکی در دسترس او قرار ندهید، دمای محیط را نیز روی مقداری استاندارد تنظیم کنید تا نیازی به استفاده از پتوی سنگین بر روی نوزاد نباشد، مانع از سیگار کشیدن هرکسی در محیطی که نوزادتان تنفس می‌کند، شوید. در مواردی دیده شده که همین دود سیگار باعث بروز مشکلات تنفسی جدی بر روی نوزاد شده است.
اگر احساس می کنید که نوزاد نفس نمیکشد یا میخواهید از نفس کشیدن او مطمئن شوید، به آرامی پشتش را ماساژ دهید و یک تکان کوچک بدهید ببینید واکنش نشان می‌دهد یا نه. اگر واکنشی نشان نداد ممکن است گرفتار اختلال آپنه یا وقفه تنفسی نوزاد در خواب شده باشد. از آن جایی که در این شرایط قطعا دست و پای‌تان را گم خواهید کرد و مستاصل خواهید شد، سریع با اورژانس تماس بگیرید و به دنبال کمک حرفه‌ای باشید. در این بین علائمی وجود دارد که نشان می‌دهند نوزاد دچار مشکلات تنفسی شده و نیاز به کمک اورژانسی دارد، از جمله این علائم می‌توانیم موارد زیر را عنوان کنیم:
بیشتر بخوانید : راهنمای کامل سفر با نوزاد
علائم و نشانه‌هایی وجود دارند که تحت عنوان علائم هشداردهنده تنفس نوزاد میتوانند نگران کننده باشند و پس از مشاهده مکرر آنها بهتر است آن را با پزشک در میان بگذارید. از جمله این علائم می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:
منبع : گهواره
از تاثیرات مهدکودک بر کودکان می‌توان به بهبود روابط اجتماعی، رشد عاطفی، مستقل شدن کودکان، کاهش ترس و اظطراب و ... اشاره کرد. با این حال فرستادن کودکان به مهد در کنار فواید آن می‌تواند بر تربیت کودکان تاثیر منفی نیز بگذارد.
مهد کودک خانه دوم کودکان محسوب می‌شود و بسیاری از والدین ترجیح می‌دهند برای آموزش و کسب مهارت‌های بیشتر، کودکشان را به مهد کودک بفرستند. فرستادن کودکان زیر سه سال به مهد توصیه نمی‌شود، اما فرستادن کودکان در سن مناسب به مهد نقش موثری در تربیت و شکل گیری شخصیت آنها دارد. والدین درصورتی میتوانند از مزایای مهدکودک برخوردار شوند که مهدکودک مناسبی برای فرزندشان انتخاب کنند. در این مطلب به بررسی نقش مهدکودک بر تربیت و شخصیت کودکان، آسیب شناسی مهدکودک و فواید و عوارض مهدکودک می‌پردازیم.
ترس و اضطراب یکی از اصلی‌ترین مسائلیست که کودکان در محیط‌های غریبه به آن دچار می‌شوند. شب ادراری کودک ، بی خوابی، ترس و لکنت زبان از عوارض حضور کودکان در محیط‌هایی است که در آن احساس امنیت ندارند. والدین نباید کودکانشان را در حالیکه گریه می‌کنند از خودشان جدا کنند و به مربی مهد کودک بسپارند، بلکه بهتر است برای غلبه بر این اضطراب، والدین در روز‌های ابتدایی مهدکودک چند ساعت کنار کودک بمانند تا به محیط جدید عادت کند.
بیشتر بخوانید : برنامه ریزی های لازم برای سفر با کودک و نوزاد
بیشتر بخوانید : نکات خرید سیسمونی کودک
بیشتر بخوانید : نکات هنگام غذاخوردن کودک